💢 یک ساخت نحوی شرطی در آوایش قمی

ساخت جمله شرطی در زبان فارسی این‌گونه است:

اگر + شرط + جزای شرط
مانند:
اگر بروی، من هم می‌روم.

در آوایش قمی یک نوع جمله‌ شرطی وجود دارد که جزای آن حذف می‌شود و با کمترین کلمات، بیشترین اثر را بر شنونده می‌گذارد. این نوع جمله شرطی به لحن‌های مختلف، معانی بلاغی متفاوتی افاده می‌کند که عبارتند از:

اعتراض:
اگ دونَسّی زبون به دهن بیگیری!

تحذیر (بر حذر داشتن):
اگ چُغُلیتو به بابات نکردم!

تحسر (حسرت بردن):
اگ مَنُم بابا داشتم!

تحقیر:
اگ دونَس حرفشو بزنه!

ترغیب:
اگ منو جُسّی!

تعویق:
اگ عمری باشه!

تفاخر:
اگ من ده‌یَک دارایی تو ر داشتم!

تمنا (آرزو):
اگ دسِّم یه خورده باز بشه!

تنبیه (آگاهی دادن):
اگ ماچوق اَ دَسِّت در رِه!

تهدید:
اگ اَنجه‌اَنجه ت نکردم!

یاس (ناامیدی):
اَگ آخِریش روفوزه نشد!

با درخواست اصلاح و تکمیل.

دکتر علیرضا فولادی
۱۴۰۳/۰۲/۱۳