✅ روستای متروک زُرقان/ زُرقون
🔹 نویسنده و عکاس: حمید صادقی در نزدیکی مسجد مقدس جمکران(انتهای بلوار جمهوری) آثار بنایی مخروبه و متروک دیده میشود. این آثار شامل یک باب قهوه خانه، واحد دامپروری و روستای زُرقان است. قهوهخانه مشرف به خیابان جمهوری است. بعد از قهوهخانه دامپروری وسیعی قرار دارد و پس از آن روستای زرقان واقع گردیده است. […]
🔹 نویسنده و عکاس: حمید صادقی
در نزدیکی مسجد مقدس جمکران(انتهای بلوار جمهوری) آثار بنایی مخروبه و متروک دیده میشود. این آثار شامل یک باب قهوه خانه، واحد دامپروری و روستای زُرقان است. قهوهخانه مشرف به خیابان جمهوری است. بعد از قهوهخانه دامپروری وسیعی قرار دارد و پس از آن روستای زرقان واقع گردیده است. این روستا حسب آثار به جا مانده بسیار قدیمیتر از دامپروری و قهوهخانه است.
طی مصاحبه با آقای محمد استوان از سکنۀ اصیل قمی، این روستا زُرقان نام داشته است. ظاهراً مهاجرینی از فارس به اینجا عزیمت نموده و روستا را با محوریت حاج علی عسگر نامی بنیاد کردهاند. ایشان اضافه نمودند پیر زنانی که در روستا ساکن بودند اصل و نسبشان را به شیراز منتسب نموده و میگفتند یک زُرقان نیز در شیراز داریم. بعید نیست که وجه تسمیه این روستا نیز از همانجا باشد.
امرار معاش اهالی روستا نیز از طریق دامپروری بوده است و مکانی داشتند در زیر زمین که محل نگهداری گوسفندان و شترها بوده است که هم اکنون با خاک پر شده و آثار آن باقی است. ظاهراً حسب افواه عموم امام جمعه مسجد جامع(میدان کهنه) در ساخت دامپروری دخیل بوده است. در ضمن آن ایّام در آن مکان برو و بیایی بوده است و رهگذران و خود روستائیان در آن قهوهخانه استراحت میکردند. مردم با الاغ از کنار قهوهخانه به سمت کوه دو برادران میرفتند و از بالا دست جمکران از طریق جاده مالرویی موسوم به کوهستان به طرف روستاهای خورآباد، کرمجگان، فردو و … میرفتند. اهالی روستاهای مزبور خود را از طریق همین جاده به قم و میدان کهنه میرساندند و محصولات خود را با اقلام مورد نیاز مبادله میکردند. بعد از احداث جادهای جهت ساخت خط راه آهن، جاده جدید به دلیل سهولت بیشتر مورد استفاده قرار گرفت.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0