✅ مفلس از لسان حضرت آیت‌الله ‌العظمی مرعشی نجفی(ره)

سیدمحسن_محسنی
مرحوم آیت‌الله مرعشی به شیوه همیشگی خود که یادداشت گذاری بر آغاز یا پایان نسخ خطی بوده است، بر برگ نخست نسخۀ خطی اصل تحفه الفاطمیین، شرحی از مفلس نوشته، که جالب و خواندنی است:
«کتاب تاریخ بلده قم المشرّفه للفاضل المعاصر البحّاثه النقّاب الشیخ حسین بن المولی محمد حسن القمی المورخ المعروف به ارده شیره و کان شاعرا ادیبا مؤرخّا توفی فی ۲۵ شهر صفر ۱۳۶۷ القمریّه الهجریّه و دفن فی الصحن الاتابکی بمشهد الست فاطمه المعصومه(ع) و کان من اصدقائی کثیر الوداد و المجالسه معنا و کان یعرف باردشیره لانّه نظم قصیده فی مدیح الحلواء المتخذمن المسمسم و الدبس و یسمّی ارده شیره و له کتب و آثار منها دیوان شعر کبیر فی مناقب المعصومین و مراثیهم و منها کتاب فی مقتل مولانا الحسین(ع) و کتاب تذکره الشعرا کبیر لم یتم و کتاب فی الرقبات الموقوفه علی مشهد الست فاطمه المعصومه و منها کتاب فی شرح الکلمات القصار لمولانا امیرالمومنین(ع) و کتاب فی احوال الست فاطمه المعصومه الی غیرذلک و کان سریع الکتابه و من الغریب انه کان یکتب بیده الیسری و کان یعیش عشیته زهد و تقشف فی المسکن و الملبس و ینام فی اللیل فی بقعه صاحب القوانین شتا و صیفا حشره الله مع موالیه و قبره فی صحن شریف قریب من قبر العلّامه الحاج ملا آقا حسین الکبیری القمی قریباً من بقعه العلّامه الشهید الحاج شیخ فضل الله النوری قدس سره. حرره العبد شهاب الدین الحسین المرعشی النجفی
۲۸ جمادی الثانی ۱۳۹۰»
کتابِ[حاضر] تاریخ شهر مقدس قم از فاضل معاصر و پژوهشگرِ کاونده حسین بن محمد بن حسن قمی مشهور به ارده شیره است. وی شاعر، ادیب و مورخ بود. او در ۲۵ ماه صفر سال ۱۳۶۷ ق درگذشت و در صحن اتابکی در آستانۀ مقدسه حضرت معصومه (س) در قم به خاک سپرده شد.
وی از دوستان پُرمحبت من بود که با ما همنشینی و مجالست داشت. او به جهت سرودن منظومه‌ای در وصف حلوایی که از [عصارۀ] کنجد و شیره انگور ساخته می شود، به «ارده شیره» مشهور شد. او دارای کتاب‌ها و آثاری است: از جمله دیوان بزرگ شعر در ستایش و مدح معصومین و مصیبت‌های آنان. از جمله کتاب در مقتل امام حسین(ع). [همچنین] کتاب بزرگ تذکرۀ شعرا که ناتمام است. [همچنین] کتاب در رقبات [واملاک] وقف شده بر آستانۀ مقدسه حضرت معصومه(ع). از جمله کتاب در شرح‌گزین گویه‌های امیرالمومنین(ع). [همچنین] کتاب در احوال حضرت معصومه(ع) و جز آن.
او تندنویس بود و شگفت آن که با دست چپ می نوشت. وی زاهدانه روزگار می گذراند و در مسکن و پوشیدن لباس امساک می ورزید[به گونه ای که] شب[ها] در تابستان و زمستان در بقعۀ صاحب قوانین[میرزا ی قمی در شیخان] می‌خوابید. خداوند او را با دوستارانش محشور گرداند. خاکجایش در صحن شریف نزدیکِ قبر علامه حاج ملاآقاحسین کبیری قمی در جوار بقعۀ علامۀ شهید حاج شیخ فضل اله نوری – که خاک او پاکیزه باد – می‌باشد.[این نوشته را] بندۀ [خدا] شهاب الدین حسینی مرعشی نجفی،[در] ۲۸ جمادی الثانی ۱۳۹۰ قلمی نمود.
در کنارۀ آن دکتر محمود مرعشی نگاشته‌اند: دست خط پدر بزرگوارم مرحوم آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی اعلی الله مقامه الشریف[است] قم. سید محمود مرعشی ۱۴/۱۱/۸۴
و سپس اضافه نموده‌اند: کتاب ارده شیرۀ مؤلف به سال ۱۳۰۷ خورشیدی و ۱۳۴۷ قمری به دست کتابخانۀ مهدیه در تهران خیابان ناصریه[ناصرخسرو] چاپ شده است. تخلص وی مفلس بوده است.