💠 کتیبه بین صحن نو و عتیق

💠 کتیبه بین صحن نو و عتیق به خط میرزا علی اکبر فیض قمی ادیب و تاریخ‌نگار قم در دوره ناصرالدین شاه ✍️ سیدمحسن محسنی بین صحن آیینه و صحن طلا، کتیبه‌ای به خط میرزاعلی اکبر فیض تاریخ‌نگار و خطاط و ادیب قمی در دوره ناصرالدین شاه و پدر حضرت آیت‌العظمی حاج میرزا محمد فیض […]

💠 کتیبه بین صحن نو و عتیق
به خط میرزا علی اکبر فیض قمی
ادیب و تاریخ‌نگار قم در دوره ناصرالدین شاه

✍️ سیدمحسن محسنی

بین صحن آیینه و صحن طلا، کتیبه‌ای به خط میرزاعلی اکبر فیض تاریخ‌نگار و خطاط و ادیب قمی در دوره ناصرالدین شاه و پدر حضرت آیت‌العظمی حاج میرزا محمد فیض قمی، مرجع تقلید در گذشته و از موسسان حوزه علمیه قم هنوز وجود دارد و خوشبختانه از آفات و تصرفات زمانه تا اندازه زیادی در امان مانده است.
طبق گفته دکتر محمدباقر فیض، اجزای این کتیبه در ترمیمی که از آن گردید، جابه‌جا شده و نام کاتب از آخر کتیبه به وسط آن انتقال یافته است. هم‌چنین تاریخ کتیبه نیز دچار این تحول گردیده است. در تصویر دیده می‌شود که عدد ۱ از هزارگان آن هم افتاده است.
این امر نشان می‌دهد که در ترمیم این اثر دقت لازم و کافی معمول نشده است. با این تاریخ پیشینه صحن نو به ۱۲۹۶ق می‌رسد.
میرزا علی‌اکبر از نویسندگان و کاتبان پرکار قم در دوران قاجار محسوب می‌شود. اثر شاخص او در خصوص قم” تاریخ قم” است که پیش از این در دست بود و اینک معلوم نیست در کجا است. اثر دیگر وی تذکره شعرای معاصرین دارالایمان قم است که بنیاد قم پژوهی آن را چاپ کرد. بسیاری از آثار او تا کنون منتشر نشده است. او کتابخانه‌ای معتبر نیز داشت که هم اینک پراکنده شده است. شماری از نسخ این کتابخانه به کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی رفته است. امیدواریم این کتابخانه به صورت مجازی بازسازی شود. قم شهر کتابخانه‌ها است و پیشینه کتابخانه‌های آن باید تدوین گردد.