💢 رمضان در فرهنگ مردم روستای دستگرد قم

جلسات سیار قرآن در شب‌های ماه رمضان
تا حدود بیست و چند سال قبل جلسه سیار قرائت قرآن با اعضایی که تعدادشان بیست تا سی نفر از پیران و میان سال‌های قدیمی بود هر شب در خانه یکی از افراد برگزار می‌شد و پس از تلاوت چند آیه توسط رییس جلسه از سمت راست او نفرات به نوبت هر کدام تقریباً یک صفحه از قرآن را می‌خواندند و در مجموع هر شب یک جزء قرآن تلاوت می‌شد و در شب آخر ماه، قرآن را ختم می‌کردند.
وسیلۀ پذیرایی در جلسات خانگی معمولاً چای و خرما و در فصل تابستان به جای خرما یکی از میوه‌های موجود فصل بود. اما در شب آخر که ختم قرآن صورت می‌گرفت، صاحب‌خانه به عنوان انعام و شیرینی ختم قرآن مقداری شیرینی و نُقل هم اضافه می‌کرد.
در جلسات سیار قدیم، حق غلط گرفتن و ذکر جمله «طیّب ا…» به منظور خاتمه دادن تلاوت هر یک از قاریان، فقط با رییس جلسۀ قرائت بود و هیچ‌کس ولو با برتری علم و بزرگی سن، حق غلط‌گیری و دخالت نداشت و در چند شب موسوم به قدر (شب‌های احیا) اعضای جلسه به اتفاق بقیه اهالی در مسجد آبادی جهت مراسم احیا اجتماع می‌کردند، لذا قرائت قرآن را، در هر خانه‌ای که بود، زودتر از شب‌های دیگر شروع می‌کردند تا از فیض عبادات و شب زنده‌داری این شب‌ها باز نمانند. در حال حاضر جلسه قرائت قرآن با حضور تعدادی از نوجوانان، جوانان و میان‌سالان روستا هر شب در مسجد و با نظارت روحانی محل برگزار می‌شود و جلسات سیار خانگی دیگر رایج نیست.

مصطفی جعفرزاده دستجردی
۱۴۰۳/۰۱/۱۱