سندی جالب در باره وشاره، روستای محل تولد خواجه نصیر الدین طوسی در خلجستان قم

روستای وشاره قم، یکی از روستاهای منطقه خلجستان و از توابع دستجرد است. روستایی که در سال ۱۳۸۵، تعداد ۷۹ خانوار شامل بیش از ۲۵۰ نفر جمعیت داشته و حالا هم آباد است. یک فیلم از این روستا در یوتیوپ هست که گزارشی از وضعیت روستا و محتوای آن دیدنی است.
https://www.youtube.com/watch?v=CTKuQHGVOvM
(ای کاش برای همه روستاها چنین گزارشی در مصاحبه با مردم فراهم می شد. بیفزایم که بنده این گزارش را در کامپیوتر همسایه دیدم که فیلتر شکن داشت).
اما در اینجا یک سندی در پشت یک نسخه خطی برای شما داریم که حاکی از آن است که این روستا که آن زمان موقوفه نجف اشرف هم بوده (چه قدرش؟ وقفنامه ای هم دارد؟ الان در چه حال است؟) در قحطی سال ۱۲۸۸ از بین رفته و رعایای آن پراکنده شده اند. روستای مزبور بعدها در اختیار امام جمعه تهران قرار گرفته و به تدریج توسط رعایای اطراف آباد شده است. نویسنده در باره مقایسه درآمد قبلی آن، درآمد حالیه آن در سال ۱۳۰۸ ق که حدود ۱۵۰ تومان و نسبتا اندک بوده و این که این درآمد می تواند تا ۵۰۰ تومان برسد، سخن گفته است. این ادعا هم که آنجا محل تولد دانشمند والامقام جهان ا سلام خواجه نصیرالدین طوسی است، شهرتی داشته اما بنده نمی دانم تا چه اندازه درست است (این را نوشتم کسی به توهم نیفتد که بنده هرچه اینجا از اینجا و آنجا نقل می کنم، معنایش این است که درست می پندارم. اصلا مگر توان این کار در من هست؟ قطعا نه.)
اما متن سند
وشاره : قریه ای است نیم فرسخی جهرود خلجستان، مولد خواجه نصیرالدین طوسی. سه سنگ آسیا قناتش آب دارد و سی جفت گاو، زراعت می شده است. از جمله موقوفات نجف اشرف علیه آلاف التحیة، در تصرف خدام آستانه معصومه قم سالها بوده است . در قحط سال هزار و دویست هشتاد و هشت ۱۲۸۸ رعیتش متفرق و پراکنده و از حلیه آبادی خارج مانده در شش جفت[گاو!] به صد و بیست تومان اجازه رسیده و اکنون در تاریخ هزار و سیصد و هشت ۱۳۰۸ توشقان ئیل است به تصرف امام جمعه حالیه دارالخلافه آمده. چون سکنه ندارد و رعایای اطرافی در آنجا زراعت می کنند و خاکش رشوه خوار است اگر سکنه به هم رساند و حشمی داشته باشد به اعتقاد سیدی جزو عارضین خلجستان به طهران آمده و ما قبل این تفصیل است، پانصد تومان عمل کرد آن خواهد بود.
@jafarian1964