💠 برفروفی

💠 برفروفی
یکی از مشاغل فصلی و فراموش شده استان

✍️ اکرم صادقی

شغل فصلی برفروفی یا (برفروبی) یکی از مشاغل قدیم و فراموش شده فصلی است.
سال‌ها است به دلیل تغییرات زیست‌محیطی استان قم از دیدن و نشستن برف بر روی زمین محروم است، اما بیش از پانزده سال پیش اینقدر برف می‌بارید که اکثر کارگران ساختمانی که حالا با تعطیلی شغلشون مواجه شده‌اند، با تغییر شغل و گشتن در محلات قدیمی، که هنوز آپارتمان‌ها سر به فلک کشیده آن را احاطه نکرده بود، از صبح برفی با صدای بلند در کوچه پس کوچه‌های شهر به معرفی شغل فصلیشون حال و هوای شهر و خونه‌ها را دگرگون می‌کردند.
بعد از نشستن برف و بارش شبانه روی پشت‌بام‌ها و مسیر کوچه‌ها اولین فریاد بلند روز که می‌شنیدم این بود: “برفیه برف” و کارگری که با پاروی چوبی بر دوش و چکمه چرمی سیاه بر پا وارد خونه‌ها می‌شد تا برف پشت‌بام‌ها را پارو کند یا توی کوچه بریزد یا توی حیاط خانه‌های قدیمی.
پدرم همیشه به کارگری بی‌بضاعت که توی محله‌مان زندگی می‌کرد و اولین نفری بود که سراغش می‌رفت، می‌گفت: برفا رو نریزی تو کوچه. راه مردم بسته می‌شه یا حواست نیست نمی‌بینی می‌ریزه رو سر رهگذر. هر دو تا پشت‌بام را که روفتی بریز تو حیاط.
برف دو تا پشت‌بام که تو حیاط ریخته می‌شد وسط حیاط جمع می‌کرد و یک تخته‌چوبی رویش قرار می‌داد و می‌شد محل سرسره‌بازی ما بچه‌ها.
دیگه غذا و کرسی و چای گرم و پول و لباس گرم انعامی بود که پدرم به مش حسین برفروف می‌داد. تا کارگری که مشکل بینایی داشت و او را راضی نمی‌کرد دلش راضی نمی‌شد.
سال‌ها است که این شغل فراموش شده و هم‌چنین خاطرات برف‌بازی.
شادی روح همه اموات و اسیران خاک؛به‌خصوص پدرم حسین نوربخش و مش حسین صلوات